Kraanplein | Fountain dance | Zeelicht

fountain dance

Aan het water wiegen zij —
twee schimmen van licht, gevangen in een fontein.
Geen steen, geen brons, maar golven van beweging.
Zij dansen, niet op muziek, maar op het ruisen van het water.

Hun silhouetten breken, verenigen, verdwijnen, herboren in druppels.
Liefde zonder woorden, vloeibaar gemaakt.
Elke straal, een adem; elke sprong, een herinnering.

In de nacht is hun dans oneindig.
Geen begin, geen einde — alleen licht dat blijft bewegen.

Kijk, en je ziet niet twee mensen.
Je ziet de tijd zelf, die even stil durft te staan.